نقش والدین در کاهش تاثیرات کرونا - جام پارسی

در خانه ماندن اجباری بچه ها و والدین و دور ماندن از روابط اجتماعی و نبود تفریحات سالم و مکان هایی برای تخلیه هیجانات بچه ها در روزگار کرونایی سبب بروز آثار روانی منفی در آن ها شده است.

عظیم و کوچک نمی شناسد؛ این روزها همانقدر که عظیمسالان دچار ترس و استرس و اضطراب ناشی از کرونا و قرنطینه شدن های گاه به گاه هستند بچه ها نیز به همان اندازه به دلیل منع شدن از تفریحات و دیدن دوستان خود بار عاطفی و روانی بسیاری را متحمل شده اند.

احاطه شدن والدین توسط ترس و استرس و اضطراب در این روزها سبب شده است که بیشتر والدین از توجه به سلامت روحی و روانی بچه ها خود غافل شوند، اثراتی که تاثیرات آن ممکن است بیش از عوارض خود ویروس کرونا باشد.

یک مشاور روانشناختی در کردستان با اشاره به اینکه به وجود آمدن موجی از نگرانی ها و اضطراب ها در شرایط فعلی امری طبیعی است؛ گفت: از آنجایی که هر فردی برای سلامت خود و اعضای خانواده ارزش زیادی قائل است باید سعی در کنترل و تسلط بر هیجانات خود داشته باشد تا بتواند اموری را که برای پیشگیری از بحران احتیاج است به خود و خانواده القا کند.

شیوا ابراهیمی در گفت وگو با ایسنا اظهار کرد: فارغ از همه خطرات و آسیب هایی که کرونا به دنبال دارد، کرونا شرایطی را برای بیشتر باهم بودن خانواده ها فراهم نموده است که می بایست از این شرایط سخت در راستای ایجاد فضایی شاد و آرام در خانواده در روزهای قرنطینه گام برداریم.

وی بیان کرد: بدون شک والدین الگوهای رفتاری داخل خانواده هستند از این رو در درجه اول باید والدین سعی در کنترل استرس خود داشته باشند.

ابراهیمی با تاکید بر این مسئله که بچه ها قادر به درک استرس و اضطراب در والدین خود هستند اضافه نمود: این تفکر که بچه ها قادر به درک استرس و اضطراب موجود در والدین خود نیستند کاملا اشتباه بوده و حتی گاها رفتارهای واقعی و تظاهری والدین را در برخورد با خود که ممکن است توام با آرامش واقعی یا ظاهری باشد به راحتی تشخیص دهند.

شیوا ابراهیمی با اشاره به ضرورت در خانه ماندن اعضای خانواده در روزهای اوج گیری کرونایی گفت: خانواده ها باید با انجام تکنیک های کنترل استرس و ریلکسیشن یا حرکت های آرام سازی سعی در کنترل استرس و مانع هجوم افکار منفی به ذهن خود شوند.

وی با اشاره به اینکه کلمات از قدرت جادویی خارق العاده ای برخوردارند و قادرند فرد را در هم شکسته و یا آرامش را در وی حاکم سازد؛ توضیح داد:خودگویی های مثبت و استفاده از کلمات تاکیدی و مثبت در جمع خانواده به ویژه در برخورد با بچه ها بسیار موثر و سبب کنترل استرس در خانواده خواهد شد.

ابراهیمی تاکید نمود: والدین ضمن واقع بینی و درک حقیقت با خودگویی مثبت و استفاده از کلمات امیدبخش می توانند این حس را به کودک القا نمایند که ضمن پذیرش شرایط پیش آمده توانایی پیشگیری و کنترل اوضاع بحرانی را نیز دارند.

به عقیده این مشاور روان شناختی، خودگویی های مثبت و استفاده از کلمات مثبت در مواقع بحرانی ابزار قدرتمندی برای ایجاد تحول سلامت روانی انسان است.

وی با تاکید بر پرهیز از دنبال کردن اخبار و اطلاعات منفی در نزد بچه ها اضافه نمود: از آنجایی که بچه ها از قوه تحلیل ضعیفی برخوردار هستند؛ ممکن است با مشاهده حوادث، استرس و احساسات منفی به آن ها هجوم آورده و احساس ناتوانی و ترس نمایند.

این روانشناس بر ایجاد فضای شاد خانوادگی در این شرایط بحرانی تاکید و اظهار کرد: گاه فیلم های کمدی، جوک و مطالب خنده دار سبب ایجاد فضای شاد و محیطی نسبتا آرام خواهد شد.

شیوا ابراهیمی بیان کرد: منشا بسیاری از بیماری های روان تنی، عصبی-فکری است و با بیماری جسمی کاملا متفاوت است و به شدت به اینگونه افراد حضور در فضاهای شاد توصیه می گردد.

وی گفت: در این روزهای بحرانی برای رهایی فرزندان از تنهایی و انزوا باید با سپردن مسئولیت هایی هرچند کوچک آن ها را سرگرم و از گوشه گیری و انزوا برهانیم؛ مشاعره، نقاشی، بازی های بومی محلی، کارهای آموزشی و ایجاد سینمای خانگی در سرگرم کردن افراد خانواده نقش بسزایی دارد.

وی بر تخلیه انرژی و هیجانات بچه ها تاکید نمود و یادآور شد: بچه ها در هر حال و در هر زمانی احتیاجمند تخلیه هیجانات خود هستند لذا با انجام بازی های مناسب بچه ها سعی در سرگرم کردن آنان داشته باشیم.

ابراهیمی گفت: همچنین با دریافت نکات بهداشتی به روز و بیان آن به شیوه ای بچه هاه و جذاب سعی در آموزش رعایت نکات بهداشتی به بچه ها به شیوه ای که استرس را به آنها القا نکند، داشته باشیم.

شیوا ابراهیمی در خاتمه بر تاثیر موسیقی بر روح و روان آدمی تاکید و یادآور شد: گوش سپردن به موسیقی و یا انجام ورزش های خانگی همراه با موسیقی از جمله مواردی است که در ایجاد فضایی شاد و آرام در خانواده نقش بسزایی دارد.