چرا فیلم پرهزینه دنیای آب در گیشه باخت؟

به گزارش جام پارسی، فیلم دنیای آب در سال 1995 در گیشه باخت اما اشکال کار این فیلم با حضور کوین کاستنر چه بود و چرا این رخ داد؟ کاستنر یکی از بازیگران درجه یک هالیوود در اوایل دهه 90 میلادی بود.

چرا فیلم پرهزینه دنیای آب در گیشه باخت؟

وی دارای تعداد زیادی فیلم در کارنامه خود است که رضایت منتقدان و مخاطبان را در پی داشتند، از جمله جان اف کندی، محافظ و فیلم برنده جایزه اسکار، پایکوبی با گرگ ها که کارگردانی آن را هم برعهده داشت.

کاستنر و کارگردان فیلم، کوین رینولدز همکارانی همیشگی بودند و پس از رابین هود: شاهزاده دزدان، در پی پروژه بعدی و مناسب خود می گشتند. آن ها همکاری خود را در قالب فیلم جهانی آب ادامه دادند که یک داستان اکشن ماجراجویی است که به شدت تحت تاثیر فیلم های مکس دیوانه واقع شده است. این فیلم در آینده ای آخرالزمانی روایت می شود که تمام قاره های روی زمین به دلیل ذوب شدن یخ های قطبی، زیر آب هستند و بقایای بشریت در جوامعی شناور که از طریق دزدان دریایی محاصره شده اند زندگی می کنند. کاستنر نقش دریانوردی تنها را بازی می کند که با اکراه به یک دختر و سرپرستش که ممکن است راز اساطیری سرزمین خشک را بدانند، کمک می کند.

کاستنر و رینولدز با وجود همکاری های پیروز قبلی خود، می خواستند فیلم تا حد ممکن، واقع گرایانه و با ابعادی حماسی باشد. در آن زمان، نفوذ آن ها در هالیوود به بالاترین حد خود رسیده بود و حتی استودیوی یونیورسال هم بر اساس بینش و دیدگاه آن ها فروخته شد. با این حال، این فیلم پیروز نشد و تقریبا به حرفه و دوستی آن ها سرانجام داد.

چه مسئله ای در تولید جهانی آب پیش آمد

استیون اسپیلبرگ قبل از شروع فیلم برداری، به رینولدز و کاستر هشدار داده بود که در آب های آزاد فیلم برداری نکنند. اسپیلبرگ 20 سال قبل برای تهیه فیلم آرواره ها، شرایط کابوس واری را پشت سر گذاشته بود. بنابراین تجارب خاصی به همراه داشت. با این حال، توصیه او مورد توجه قرار نگرفت و کاستنر و رینولدز هم چنان در پی ساخت یک فیلم دقیق و واقع بینانه بودند و احساس می کردند که برای دستیابی به چنین هدفی، تصویربرداری در اقیانوس، ضروری است. هشدار اسپیلبرگ به نوعی الهی بود، چرا که طوفان، سه هفته بعد از شروع فیلم برداری، فرایند تولید را مختل کرد. تاخیرات ناشی از این حادثه، همراه با مسائل فیلم برداری در اقیانوس، منجر به فرایند طولانی تولید و در نتیجه، افزایش بودجه شد.

اتفاقات تصادفی متعدد و اشتباهاتی مرگ بار هم گریبان فیلم را گرفتند. یک بدلکار در فرایند تولید، خیلی سریع از یک بلندی، شیرجه زد و نزدیک بود که بمیرد. ژان تریپل هورن و بازیگر کودک فیلم، تینا ماژورینو وقتی از قایق دریانورد به بیرون پرت شدند، نزدیک بود غرق شوند (از طریق تیمی 12 نفره از غواصان نجات یافتند) و حتی ستاره فیلم، کوین کاستنر هم مجروح شد. او هنگامی که در قایق و در دریا بود، با شروع طوفان، محکم به دکل قایق برخورد کرده بود.

تنش ها در حالی بالا رفت که کاستنر در آن زمان در حال جدایی از همسر خود بود و این مسئله، همراه با فشار تولید، بر همکاری وی با رینولدز تاثیر گذاشت. آن ها در طول تولید، بر سر گرفتن تصمیمات، جر و بحث های شدید و بی سرانجامی داشتند. رینولدز پروژه را ترک کرد و کاستنر (کارگردان برنده اسکار برای فیلم پایکوبی با گرگ ها) باقی ماند تا بقیه تصویربرداری را به سرانجام برساند. با وجود این، رینولدز هنوز به نام تنها کارگردان فیلم شناخته می شود.

چرا جهانی آب، هزینه زیادی بر جای گذاشت

در ابتدا استودیوی یونیورسال 65 میلیون دلار بودجه برای فیلم اختصاص داد که به دلیل چشم انداز خاص فیلم و وسواس واقع گرایی سازندگان، به 100 میلیون دلار افزایش یافت. بازسازی مجموعه ها و سایر تاخیرهای تولید، پروژه ای را که برای 96 روز برنامه ریزی شده بود به فرآیندی 157 روزه تبدیل کرد. به همین ترتیب، بودجه مجددا به 135 میلیون دلار افزایش یافت و در نهایت در زمان سرانجام فیلم، به رکورد 175 میلیون دلار رسید. برای درک بزرگی و مقیاس این هزینه، بهتر است بدانید که فیلم روز استقلال، سال بعد از اکران جهانی آب، با هزینه 75 میلیون دلار ساخته شد.

175 میلیون دلار در اواسط دهه 90، آن هم برای فیلمی اصلی و بدون دنباله ای به منظور ایجاد فرانچایز، رقمی باورنکردنی بود. این بودجه با توجه به میزان تورم، امروزه تقریبا 300 میلیون دلار خواهد بود. چنین بودجه ای برای این نسخه از مکس دیوانه بر روی آب (هزینه کل سه گانه مکس دیوانه جورج میلر تا آن زمان مجموعا کم تر از 15 میلیون دلار شده بود) به علاوه فرآیند تولید پرتلاطم آن، باعث سروصدای رسانه ای بسیار شد. مطبوعات حتی قبل از این که فیلم منتشر شود، آن را فیشتار و دروازه کوین نامیدند و به نوعی به فیلم های شکست خورده قابل توجه گیشه، ایشتار و دروازه بهشت اشاره کردند.

چرا جهانی آب در گیشه شکست خورد (در صورتی که نباید چنین می شد)

پس از انتشار فیلم، نظرات متفاوت بود. منتقدان به خاطر صحنه های اکشن و سختی فیلم برداری در دریا، از فیلم تمجید کردند. با این حال، بیشترین نقدها مربوط به سرعت آهسته، شخصیت های نه چندان جالب و مضامین مشتق شده (عمدی) جهانی آب از مکس دیوانه بود. در نهایت، این فیلم، یک اشتباه جاه طلبانه نامیده شد. با این وجود، در جایگاه اول گیشه قرار گرفت و 88 میلیون دلار درآمد داخلی کسب کرد که متناسب با اواسط دهه 90 میلادی، بد نیست. هم چنین 176 میلیون دلار دیگر در گیشه بین المللی جمع کرد و در مجموع، به فروش جهانی 264 میلیون دلاری رسید.

اما فروش گیشه اش برای یک فیلم این چنینی فاجعه بار به نظر می رسید، زیرا هزینه ای نجومی برای آن در نظر گرفته شده بود (65 میلیون دلار دیگر برای بازاریابی و توزیع و اکران هزینه شد). مجموع فروش گیشه آن پیروز شد از مجموع هزینه های خود فراتر رود اما آستانه استاندارد برای پیروزیت مالی یک فیلم، معمولا فروشی دو برابر بودجه آن است، اگرچه بسته به درصد قرارداد بین سینماها و استودیو، این میزان می تواند تا سه برابر یا بیشتر از آن هم افزایش یابد که از جایی به جای دیگر فرق دارد. جهانی آب به همراه اثر ناپیروز دریایی دیگر همان سال، جزیره کاتروت، یک فیلم شکست خورده محسوب می شود.

اگر بخواهیم بر روی زخم سازندگان نمک بپاشیم، باید یادآور شویم که جهانی آب، چهار نامزدی تمشک طلایی از جمله بدترین فیلم، بدترین بازیگر و بدترین کارگردان را به خود اختصاص داد و دنیس هاپر، برنده تمشک طلایی بدترین بازیگر نقش مکمل مرد شد اما فیلم دختران نمایش در همان سال با رکورد 13 نامزدی و 7 تمشک، بیشتر توجهات را به سمت خود جلب کرد. جهانی آب در کنار فیلم پستچی در سال 1997، آثاری هستند که حرفه کوین کاستنر را به نام یک ستاره سینمایی و برجسته از بین بردند.

جهانی آب در نهایت چگونه به سود رسید

فروش گیشه سینما تنها یکی از راه های کسب درآمد برای یک فیلم است. اجاره و فروش ویدیوهای خانگی و هم چنین حقوق پخش تلویزیونی، در نهایت توانستند فیلم را از این شرایط سیاه خارج کنند تا پس از چند سال، سود ناچیزی کسب کند. یونیورسال در حال توسعه یک سریال تلویزیونی از جهانی آب با کارگردانی دان تراختنبرگ برای ادامه داستان است. هم چنین در همان سال اکران فیلم، یک جاذبه تفریحی با حضور چندین بدلکار بر اساس فیلم جهانی آب در استودیو یونیورسال هالیوود و سایر پارک های سراسر جهان افتتاح شد و به مدت 25 سال با ترفندهای شگفت انگیز خود به سرگرم کردن جمعیت ادامه داد.

غرور سازندگان در پذیرفتن چنین ریسک عظیمی در آن زمان جواب نداد. با این حال، تلاش کاستنر و رینولدز برای واقع گرایی و ثبت هرچه بیشتر صحنه های مجذوب کننده، باعث شده است که جهانی آب، کیفیتی بالا داشته باشد. فیلم های پرهزینه دیگر در اواسط دهه 90 میلادی، پر از جلوه های ویژه گرافیکی و کامپیوتری هستند و یا فراموش شده یا از مد افتاده اند اما جهانی آب به طرز جالبی، شرایط بهتری دارد. صحنه های اکشن آن به خوبی طراحی و تصویربرداری شده اند و موسیقی جیمز نیوتون هاوارد کیفیت فوق العاده ای به این ماجراجویی می افزاید. نسخه کامل و طولانی فیلم جهانی آب که تقریبا سه ساعت طول می کشد، عمق بیشتری به داستان و شخصیت ها می بخشد و باید گفت که مستلزم نگاهی دیگر است.

رینولدز و کاستنر سرانجام سال ها بعد، روابط خود را بهبود بخشیدند و مجددا برای ساخت مجموعه تلویزیونی هتفیلدها و مک کوی ها در سال 2012، همکاری کردند. کاستنر هم چنین به نام بازیگر نقش مکمل در فیلم های مختلف و هم چنین نقش اصلی در سریال تلویزیونی پیروز یلواستون، دوباره نام خود را بر سر زبان ها انداخت. به طور کلی، جهانی آب، در سینما به نام مثال این ضرب المثل شناخته می شود که اگر بیش از حد بلندپروازی کنید آن قدر به خورشید نزدیک می شوید که می سوزید اما معروفیت این اثر به نام یک فیلم شکست خورده تنها یک طرف حقیقت ماجرا است.

منبع: screenrant

منبع: دیجیکالا مگ
انتشار: 8 آبان 1400 بروزرسانی: 8 آبان 1400 گردآورنده: jameparsi.ir شناسه مطلب: 1500

به "چرا فیلم پرهزینه دنیای آب در گیشه باخت؟" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "چرا فیلم پرهزینه دنیای آب در گیشه باخت؟"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید