ملاقات خانوادگی مرگبار پس از افطار در جاده سلامت بیرجند - جام پارسی

شب های ماه رمضان، فرصتی شده برای پیاده روی خانواده ها پس از افطار و اکنون جاده سلامت بیرجند جولانگاه ویروس کرونا در شب های رمضان است. جاده ای که قرار بود جهت سلامتی باشد نه جاده مرگ.

به گزارش خبرنگاران، پس از افطار به جاده سلامت بیرجند که سر می زنیم گروه گروه خانواده را می بینیم که گاه حتی دست در دست هم به پیاده روی مشغول هستند، فارغ از هر رعایت پروتکل بهداشتی.

حضور خیل زیادی از مردم، صحبت کردن آنان با یکدیگر و راه رفتن بدون ماسک و یا حتی نشستن بر لبه جدول در جاده سلامت همه آن چیزی بود در جاده سلامت مشاهده می کنیم.

با مردم که سخن می گوییم از خستگی حرف می زنند؛ از تمام این یک سال و اندی که در خانه بودند و قرنطینه را طی می کردند؛ حال دیگر توانی برایشان نمانده برای در خانه ماندن؛ دوست دارند رفت و آمد نمایند و جالب تر آنکه نمی دانند کرونا تا چه زمانی مهمان زندگی هایشان است؛ بنابراین دوست ندارند باقی روزهای زندگی را در خانه سپری کند.

خوش و بش هایی که مزه مرگ می دهند و خنده هایی که ویروس کرونا را به دهان فرد پرت می نماید؛ هیچ کدام بوی سلامت در جاده سلامت بیرجند نمی دهد.

با سرنوشت نمی توان جنگید

پسر جوانی که با ماسک زیر گلویش مشغول تخمه شکستن بود و با دوستانش در همان حین صحبت می کرد به خبرنگاران گفت: بسیاری از افراد خانواده ام بسیار رعایت کردند اما مبتلا شدند، بنابراین چرا من خودم را قرنطینه کنم؟ اگر سرنوشتم مبتلا شدن باشد در هر حال می گیرم.

وی اعلام نمود: کرونا ترسناک تر از افسردگی که در خانه می گیرم که نیست؛ بنابراین دوست داشتم بعد از چند ماه در خانه ماندن بعد از افطار و خستگی به بیرون از خانه آیم.

صحبتش عجیب بود؛ سپردن خود به دست سرنوشت چیزی نیست که در شرایط سخت اکنون جای گفتن داشته باشد؛ حقیقت این است که اکنون بیشتر به عقلانیت احتیاج داریم.

پیاده روی نیم ساعته من را مبتلا نمی نماید!

آن طرف تر مادری را دیدم که همراه فرزند کوچکش در کالسکه جهت جاده به اصطلاح سلامت را طی می کرد؛ کودکش ماسک محافظتی نداشت، از او پرسیدم نمی ترسی از اینکه کودکت مبتلا گردد؟ می گوید: هر شب در خانه هستیم امشب قصد کردم که همراه فرزندم بیرون آیم.

وی اضافه کرد: مدت هاست در خانه هستیم و از طرفی مردم همه خسته شده اذند و فکر نمی کنم یک پیاده روی نیم ساعته من را مبتلا کند.

او می گوید: همسرم این ساعت در خارج از خانه مشغول کار است و من مجبورم برای تغییر حال و هوا از خانه خارج شوم؛ بنابراین مسئولان اگر می خواهند کاری انجام دهند باید حداقل یک ماه کل کشور را تعطیل نمایند.

وی اعلام نمود: وقتی بعضی مغازه ها باز هستند و خدمات ارائه می دهند، مردم در خانه نمی مانند؛ اگر قرار است کاری انجام گردد باید همه مراکز تعطیل گردد؛ تنها مردم نباید رعایت نمایند.

در این میان خودروهای پلیس راهور و نیروی انتظامی در حال خود نشان دادن است، اما در عمل به مردم فرصت می دهد تا در این فضا باشند. تابلوهایی هم که نشان دهنده محدودیت ها باشند اصلا در فضا دیده نمی شد؛ انگار همه چیز به ابتلا شدن دامن می زد.

استفاده به نوبت از وسایل ورزشی!

استفاده همزمان مردم از وسایل ورزشی تعبیه شده در جاده سلامت هم که خود غوغایی بود. وسایلی که روزی قرار بود اضافه وزن و بیماری را از آنان دور کند، اما امروز نه تنها این کار را نخواهد کرد، بلکه آنان را درگیر بیماری دیگری می نماید که ممکن است اطرافیان را نیز آلوده کند.

مسئله عجیب تر ایستادن بی شمار خودروها در فلکه انتهایی جاده سلامت بود و خوردن بدون رعایت پروتکل ها توسط مردم بود که در اطراف کانترهای ارائه نوشیدنی دیده می شد و این به معنای سرانجام تمام پروتکل ها بود.

گلایه ها از شلوغی جاده سلامت معاون استاندار را نیز به گلایه واداشت و بر اتخاذ تصمیماتی در این حوزه تاکید نمود. وی در جلسه چند روز گذشته اش به منظور آنالیز راهکارهای اعمال محدودیت های کرونایی بر کاهش سطح خدمات در پارک ها و جاده های سلامت تاکید نمود و گفت: با توجه به شرایط شیوع کرونا باید به گونه ای برنامه ریزی کنیم که حضور مردم در این فضاها کاهش یابد.

خدماتی که دیگر به مردم ارائه نمی گردد

وی اعلام نمود: آنچه در قالب دستورالعمل در استان انجام می گردد و دستگاه ها مکلف به اجرای آن هستند، تابع سیاست های کلان ستاد ملی مقابله با کرونا است.

معاون استاندار خراسان جنوبی با اشاره به اینکه بیش از 14 ماه از شیوع کرونا می گذرد گفت: این بازه زمانی طولانی بسیاری از اقشار را متاثر ساخته و باعث خستگی مردم شده است، به همین جهت تصمیمات ستاد با در نظر دریافت جمیع این موارد اتخاذ می گردد.

وی توضیح داد: در شرایط موجود با توجه به شیوع گسترده ویروس کرونا می طلبد همه ما دست به دست هم دهیم و به قطع چرخه بیماری یاری کنیم.

فرهادی اضافه کرد: در این شرایط، اطلاع رسانی درست و صحیح، مهمترین وظیفه ما در حوزه های اجرایی است.

وی به موضوع ازدحام جمعیت در پارک ها و جاده های سلامت به ویژه بعد از افطار اشاره نمود و گفت: شهرداری ها مکلفند با نصب بنرهای هشدار دهنده در سطح شهر به ویژه در پارک ها و جاده های سلامت، سطح اطلاعات مردم در زمینه این بیماری را افزایش دهند.

معاون هماهنگی امور عمرانی استاندار خراسان جنوبی با تاکید بر ارائه شیوه های مسالمت آمیز اظهار کرد: شهرداری ها باید برای کنترل شرایط موجود و کاهش آمار جمعیتی حاضر در این فضاها، نسبت به کاهش سطح خدمات و قطع آب و برق پارک ها و جاده های سلامت اقدام نمایند؛ مردم باید بدانند در این فضاها هیچ خدماتی ارائه نمی گردد.

فرهادی به حضور دستفروشان در حاشیه بوستان ها و جاده های سلامت اشاره نمود و اضافه کرد: باید به نوعی از حضور و فعالیت این افراد، ممانعت گردد تا باعث توقف و حضور مردم در این مجموعه ها نشوند.

وی اعلام نمود: نصب بنر و کنترل شرایط در بوستان های روستاهای با جمعیت بالا نیز به عهده دهیاران است.

وی همچنین با اشاره به دستورالعمل دورکاری کارکنان دستگاه های اجرایی گفت: با توجه به دستورالعمل های ابلاغی، دستگاه ها مکلف به رعایت این موضوع هستند.

معاون استاندار خراسان جنوبی از شهرداران خواست موضوع دورکاری کارکنان تحت شرایط رنگ بندی را در دستور کار خود قرار دهند و از آن تبعیت نمایند.

اولتیماتوم استاندار برای نظارت های بیشتر

حمید ملانوری، استاندار خراسان جنوبی نیز توضیح داد: پیرو صحبت های رئیس جمهور در ستاد ملی کرونا و با توجه به شیوع ویروس هندی که سرعت انتشار بسیار بیشتری به نسبت ویروس انگلیسی دارد، رفت و آمد به سایر کشورها باید با حساسیت هر چه بیشتر صورت گیرد، لذا در همین زمینه ممنوعیت پروازها و ترددهای زمینی و آبی در رابطه با هند مصوب شد.

وی با اشاره به پروتکل شکنی های اجرا شده در جاده سلامت، توضیح داد: با توجه به پروتکل شکنی هایی که در جاده های سلامت سطح استان صورت می گیرد، معاون امور عمرانی باید با هماهنگی شهرداری ها و دهیاری ها با نصب بنر، هشدارهای لازم را در این زمینه ارائه نمایند.

به گفته وی؛ ضروری است به مرور نسبت به محدود کردن حضور مردم و بستن کامل جهتهای ورودی جاده های سلامت اقدام گردد.

استاندار، مصوبات ستاد کرونا را لازم الاجرا خواند و گفت: این تصمیمات چون در راستای حفظ سلامت مردم اتخاذ می شوند، حکم قانون را دارند و همه مکلف به اجرای آن ها هستیم.

از جاده سلامت دور می شوم، اما هنوز صدای خنده های بی امان بچه ها بی ماسک در گوشم می پیچد، هنوز صدای مرگ بار قدم های مردم را می شنوم و کرونایی که در بین تعارف های چیپس به یکدیگر دست به دست می چرخید؛ باید فکری کرد؛ باید محدودیت ها را بیشتر از این اعمال کرد و باید نیروهای نظارتی را به کار گماشت. این شرایط ما را هر روز به آخرین روزهای زندگیمان نزدیک می نماید.