عنایت بخشی: هنرمندان نان مفت نمی خورند - جام پارسی

در ابتدای این تبادل نظر که زنده یاد عزت الله انتظامی نیز حضور داشت، گفت: بعضی بازیگران بودند که روز به روز در کارشان رشد کردند و خوب دیده شدند که یکی از آنها عنایت بخشی بود . با ایشان در فیلم ستارخان ساخته زنده یاد علی حاتمی همکاری کردیم که بازی درخشانی داشت و بعد از آن در فیلم آقای هالو که بازی ماندگاری را ارئه داد. در تئاتر و تلویزیون بازی های زیادی از او دیدیم بخشی از جمله بازیگرانی است که همواره به کارش وفادار بوده است.

عنایت بخشی در ابتدای صحبت هایش با اشاره به اینکه در یکی از روستاهای طالقان به جهان آمده است، گفت: در دوران نوجوانی علاقه به نمایش دادن در من بسیار وجود داشت تا آنجا که یکی از مشتاقان تعزیه بودم. در مدرسه و دبیرستان همکلاسی هایم را دورهم جمع می کردم و نمایش (ابومسلم خراسانی) اجرا می کردیم که اسماعیل خلج و فریدون نوری در دبیرستان جزء بازیگران من برای اجرای نمایش ها بودند. در نوجوانی به کلاس زنده یاد حمید سمندریان رفتم و اولین بار که روی صحنه حاضر شدم نمایشی از آقای انتظامی بود زمانیکه هنرهای دراماتیک هر چهارشنبه یک تئاتر داشت.

من و دولت آبادی زمانی حتی پول چند سیخ جگر را هم نداشتیم

وی با بیان اینکه گروه هنر ملی خانه دومش بوده است، گفت: در گروه هنر ملی به شکلی برادر کوچک آقای جوانمرد محسوب می شدم و در آن موقع نمایشنامه های زیادی را در تلویزیون و در روی صحنه تئاتر کار کردیم؛ سالهایی که برای سینما و تئاتر کشور زحمت زیادی کشیدیم.یادم می آید در آن سال ها یک جگرکی نزدیک وزارتخانه بود که گاهی دنبه هارا به داخل منقل می انداخت و بوی آن به همه محله میرسید. من و محمود دولت آبادی که عضو گروه هنر ملی بودیم وقتی پول هایمان را روی هم گذاشتیم پول 5 سیخ جگر نداشتیم اما هیچ چیزی جز هدفمان برایمان مهم نبود و نمی توانست جلوی ما را بگیرد.

بخشی با بیان اینکه برای شخصیت هایی که می خواستیم کار کنیم بیوگرافی می نوشتیم، اضافه کرد: بیشتر آدم هایی که هنوز بار هنری کشور را به دوش می کشند کسانی بودند که در گروه هنر ملی حضور داشتند مانند رقیه چهره آزاد، خسرو شکیبایی، محمود دولت آبادی، پرویز فنی زاده، بهرام بیضایی، بهمن مفید، منوچهر انور و ... در آن موقع تنها گروهی که توانست به خارج از کشور برود و تئاتر اجرا کند، گروه هنر ملی بود.

وی در بخش دیگری از صحبت هایش شرح داد: با وجود کارگردان هایی مثل مسعود کیمیایی و داریوش مهرجویی بازیگرها متوجه شدند که با آنها می گردد کار کرد زیرا آن ها موقعیت و کارشان با کارگردان هایی که هر 10 روز یک فیلم می ساختند فرق داشت و اغلب بازیگرها دوست داشتند با آنها کار نمایند و به این شکل بود که بازیگران تئاتر وارد سینما شدند.

با فیلم آقای هالو وارد سینما شدم

بخشی درباره حضورش در فیلم آقای هالو ساخته داریوش مهرجویی نیز گفت: این فیلم داستان جالبی دارد، داریوش مهرجویی با خصوصیات اخلاقی ما آشنا بود. یادم می آید به من گفت فیلمنامه را بخوان، نقش جاهل را برای تو درنظر گرفته ام و من از او پرسیدم این جاهل کلاس چندم است و مهرجویی به من گفت مگر جاهل هم کلاس چندم دارد؟ و من پاسخ دادم بله و مهرجویی گفت برایم جالب است درباره آن به من شرح بده . درواقع آغاز کار من در سینما با فیلم آقای هالو بود که نقشی خوبی هم شد و فیلم مورد استقبال زیادی نهاده شد و همه بازیگران فیلم درخشان بودند.

وی در ادامه گفت: من معتقدم بازیگر دائما باید از آدم های اطرافش ایده بگیرد، اتوبوس و تاکسی سوار گردد ، به قهوه خانه و جنوب شهر برود آدم ها را ببیند ، با آنها هم صحبت گردد، مشکلشان را بداند ، زندگیشان را تجزیه و تحلیل کند در اینصورت وقتی نقشی را بازی می نماید نقش برایش پوست، گوشت واستخوان دارد.

نظر بهرام بیضایی درباره عنایت بخشی

بخشی با بیان اینکه هرگز برای نقش خاصی مونوپل نشده است، گفت: تماشاگر نمی توانست روی من مهر بزند که فقط نقش خاصی را بازی می کنم زیرا نقش هایم کاملا متفاوت بودند. بهرام بیضایی جمله ای درباره من گفته بود که برایم بسیار ارزنده است اینکه عنایت بخشی بعد از 25 سال در پیله یک موفقیت نپوسیده است و همچنان باطراوت و تازه است.

بهترین بازی بازیگرها در فیلم های مسعود کیمیایی

وی درباره مسعود کیمیایی نیز گفت: کیمیایی سینما را با کارگردان به مردم شناساند یعنی زمانی در ایران هیچ کَسی نمی گفت برویم فیلم فلان کارگردان را ببینیم بلکه می گفتند برویم فیلم فردین ، ناصر ملک مطیعی، بیک ایمانوردی را ببینیم اما مسعود کیمیایی با ساختن فیلم قیصر به مردم یا داد که باید بروند فیلم کارگردان ها را ببینند. از نظر من هنوز هم بازیگرها بهترین بازی هایشان را در فیلم های مسعود کیمیایی ارائه دادند.

بخشی در خاتمه صحبت هایش اشاره نمود: مسئولین کشور باید توجه بیشتری به هنرمندان داشته باشند زیرا این قشر زحمتکش هستند، نان مفت نمی خورند . در جامعه هنری هیچ آدمی وجود ندارد که بدون انجام دادن کار پول بگیرد (در همه صنوف) واقعا طبقه زحمت کشی هستند و متاسفانه هرگز به اندازه زحمتی که کشیدند، مزدی دریافت نکردند.

این تبادل نظر که بیش از5 ساعت با اجرای غلام حیدری و سیمون سیمونیان در سال 1386 ضبط شده است ، بخش اصلی آن جهت ثبت در تاریخ در موزه سینمای ایران آرشیو شده است.

یادآور می گردد، موزه سینمای ایران به عنوان مجموعه ای فرهنگی و تاریخی که روایتگر سیر تاریخ و تحولات سینمای ایران است خود را موظف می داند نظرات و دیدگاه های سینماگران باتجربه و پیشکسوت را جمع آوری نموده تا نسل های آینده با نگاه و جهت زندگی و نحوه خلق وشکل گیری آثار هنرمندان و صاحب نظران هنر سینما آشنا شوند . انتشار این مطالب به معنای تایید و یا رد نظر اشخاص نیست و صرفا جنبه پژوهشی و ضبط تاریخ شفاهی داشته وهدف پرداختن به سرگذشت و تاریخ سینمای ایران است.