جدایی از پرسپولیس مرگ زودرس من بود ، زد و خورد شدیدی در تمرین داشتم ، برد در دربی برای پرسپولیس مثل قهرمانی است - جام پارسی

به گزارش خبرنگاران عصر فردا پرسپولیس و استقلال یکی از حساس ترین دربی های چندسال اخیر را برگزار خواهند کرد. دو تیم محبوب مرکز در کورس قهرمانی قرار دارند و اختلاف یک امتیازی آنها باعث شده تا دربی 100 یکی از حساس ترین بازی های این تیم لقب بگیرد. سرخابی ها در حالی در صدر جدول قرار دارند که بین آنها سپاهان واقع شده است که منتظر نتیجه این ملاقات مهم است. لازم به ذکر است که دربی شماره 100 تا حدود زیادی تکلیف تیم قهرمان را تعیین خواهد نمود. به همین علت به سراغ سهراب انتظاری بازیکن اسبق پرسپولیس رفتیم و با او درباره این بازی بسیار حساس مصاحبه کردیم که در ادامه می خوانید:

شما یکی از بازیکنانی بودید که با گلزنی به پرسپولیس حسابی معروف شدید و سپس به این تیم پیوستید

در جام حذفی با پرسپولیس بازی داشتیم که مسابقات آن سال رفت و برگشت بود. از اتفاقات نادر فوتبال ایران هم بود که ساعت 10 صبح به میدان رفتیم. بازیکنان پرسپولبیس نصفشان در زمین خواب بودند. جو آن بازی هم ما را گرفته بود. در بازی رفت با وجود اینکه باختیم اما خیلی خوب بازی کردم. حتی علی پروین و ناصر ابراهیمی در مصاحبه ایشان عنوان کردند که شماره 10 شموشک خیلی ما را اذیت کرد. این صحبت ها برای من آنقدر با ارزش بود که من هنوز تیکه های بریده شده آن روزنامه را دارم. پس از آن هم در بازی برگشت 2 گل در نیمه اول به پرسپولیس زدم که متاسفانه آن اتفاق ناگوار افتاد و بخش از استادیوم متقی ساری فرو ریخت. 2 روز بعد از آن مسابقه ناصر ابرهیمی به من زنگ زد و پیشنهاد حضور در پرسپولیس را داد.

چه واکنشی به این پیشنهاد داشتی؟

در آن موقع شرایط به نحوی بود که نمی توانستی روی موبایل ها شماره طرف مقابلی که با تو تماس گرفته را ببینید. ناصر ابراهیمی به من زنگ و گفت که تو را پسندیدیم. فکر کردم من را سر کار گذاشتند. فردای آن روز فرد دیگری زنگ زد و گفت از دفتر علی پروین است. بعد دوباره ناصر ابراهیمی تلفن را گرفت و گفت شوخی نمی نماید. من هم گفتم اگر شوخی نیست تلفن را به علی پروین بدهید. او گوشی را گرفت و گفت پسر پاشو بیا تهران من این موضوع را با خانواده در میان گذاشتم. برادرم گفت فوقش می رویم تهران گشتی می زنیم و اگر سره کاری بود باز می گردیم.

پس راهی تهران شدید؟

خلاصه با برادرم و یکی از دوستانم به آدرسی که داده بودند رفتیم. من آنجا علی پروین را دیدم. او به من گفت تو بودی 2 گل به ما زدی؟ سپس گفت ناهار با ما باش و برگه قرارداد را مقابلم گذاشت. من چیزی نمی توانستم بگویم. همش فکر می کردم خواب هستم. تنها برگه را امضا کردم و گفتم لباس نیاوردم. او گفت برو وسایلت را بردار و شنبه بیا سره تمرین.

در خصوص مسائل مالی صحبت نکردی؟

حتی نمی توانستم به غیر کاری که پروین می گوید اقدام دیگری انجام دهم چه برسد که بخواهم در خصوص مسائل مالی صحبت کنم. حتی یادم رفته بود که با شموشک یک سال دیگر قرارداد دارم.

این مساله مشکل ساز نشد؟

پس از آن که به پرسپولیس رفتم شموشک گفت که 50 میلیون برای رضایتنامه می خواهد. علی پروین گفت این پول بسیار زیاد است و ما نمی توانیم آن را پرداخت کنیم. حتی ناصر ابراهیمی چند بار جلسه برگزار کرد اما آنها راضی نمی شدند. به علی پروین گفتم این موضوع را حل می کنم. علی پروین 25 میلیون تومان نقد به من داد که تا آن موقع این اندازه پول را از نزدیک ندیده بودم. خلاصبه با توجه به روابط نزدیکی که با مسوولان شموشک داشتم با مبلغ بسیار کمتر توانستم رضایتم را بگیرم. در بازگشت به علی پروین گفتم که توانستم با مبلغ کمتری رضایت بگیرم و این هم باقی پول. پروین در جواب گفت که باقی اش برای خودت. زحمت کشیدی و برو با آن پول خانه بخر. من باورم نمی شد و فکر کردم می خواستند من را امتحان نمایند. همینطور که رو به عقب می رفتم مسوول دفتر علی پروین من را صدا زد و من گفتم بیا پول را بگیر.

در آن فصل مهاجمان نامدار زیادی در پرسپولیس بودند. به عنوان یک بازیکن جوان از نیمکت نشینی هراس نداشتی؟

آن موقع برای یک جوان شهرستانی رسیدن به پرسپولیس واقعا کار سختی بود. من گفتم تا اینجا آمدم و باید کوشش کنم. زمانی که عضو شموشک بودم، 4 سال هر روز از بابل تا نوشهر می رفتم. سختی زیاد کشیده بودم. می دانستم که رسیدن به پیراهن پرسپولیس سخت است و حفظ آن سخت تر. پس باید بیشتر کوشش می کردم و خدا را شکر در مدتی که در پرسپولیس بودم هیچ گاه نیمکت نشین محض نبودم. حتی با وجود حضور مهاجمان نامی، علی پروین در اولین بازی رسمی من را فیکس بازی داد. پروین واقعا در حقم پدری کرد.

برترین گلی که برای پرسپولیس زدی چه گلی بود؟

هر گل برای پرسپولیس حس خودش را دارد و شیرین است اما شیرین ترین خاطره امن مربوط به یک بازی در اهواز می گردد. فصل اول مسابقات لیگ برتر بود. چند بازی نتایج خوبی نگرفته بودیم و استقلال که با ما در کورس قهرمانی بود، در حال جمع آوری امتیازات بود. در آن موقع بین تیم شایعه شده بود که به خاطر اینکه شوکی وارد گردد، قرار است ناصر خان ابراهیمی را اخراج نمایند. همه بازیکنان او را دوست داشتند. در نیمه اول بازی با تساوی دنبال شد. علی پروین بر خلاف همیشه بین 2 نیمه با بازیکنان خیلی آرام صحبت کرد و بعضی مسائل را گوشزد کرد. هنگامی که داشتیم برای حضور در زمین خود را آماده می کردیم، ناصر ابراهیمی من را کنار کشید و گفت چشم امیدم به تو است.

چه اتفاقی در آن بازی رخ داد؟

از خدا خواستم که من را پیش او شرمسار نکند. در آن موقع یحیی گل محمدی، نعیم سعداوی مدافعان فولاد و ابراهیم میرزاپور هم که دوران اوجش را پشت سر می گذاشت، دروازه بان آن تیم بود و گرمای هوای اهواز هم سختی کار را چند برابر کرد. در ابتدای نیمه دوم پیروز شدم گل قشنگی بزنم اما دقایقی بعد فولاد از روی ضربه ایستگاهی گل تساوی را زد. از طرفی به گوش ما رسید که استقلال هم بازی اش را برده است. در طول بازی مدام نگاهم به ناصر ابراهیمی بود. بازی در ثانیه های خاتمهی رو به اتمام بود که به خودم آمدم دیدم پشت مدافعان فولاد توپ به من رسیده است. چشمان را بستم و فقط ضربه زدم که توپ از بین پاهای میرزاپور رد شد و به گل تبدیل شد. آن گل واقعا به من چسبید و به نظر خودم همان باعث شد تا انگیزه مان را برای قهرمانی از دست ندهیم و در آخرین بازی هم با گل ابراهیم اسدی قهرمان شویم.

از علی پروین صحبت کردی. خاطره جالبی از او داری؟

سال دومی بود که در پرسپولیس بودم. با ذوب آهن در استادیوم تختی بازی داشتیم و یکی از برترین بازی های خودم را به نمایش گذاشتم. واقعا خوب بودم و با وجود شکست هم برترین بازیکن زمین شدم. در خاتمه بازی اما علی پروین به من گفت چه طرز بازی کردن است. یک لحظه از زبانم در رفت و جواب دادم من که خوب بودم. دیگر علی پروین من را مورد لطف خود قرار داد و پس از دقایقی گفت هیچی نگو اخراجی.

واقعا؟

بله. تمام روزنامه ها نوشتند که انتظاری اخراج شد. ناامید بودم و فردای آن روز به تمرین نرفتم و داشتم وسایلم را جمع می کردم تا به شهر خودمان بازگردم که دیدم محمود خوردبین زنگ زد و گفت چرا تمرین نیامدی؟ سپس علی پروین گوشی را گرفت و گفت بچه خودت را لوس نکن و به تمرین بیا. فردای آن روز نیم ساعت زودتر به تمرین رفتم که دیدم یک گل و شیرینی تدارکات تیم دست من داد و گفت پیش علی پروین برو. من هم این کار را انجام دادم که دیدم بهروز رهبری فرد از آن طرف زمین داد زد این حرکت فقط مخصوص من است. (با خنده)

چرا از پرسپولیس جدا شدی؟

در آن سال مدیر باشگاه، علی پروین را اخراج کرد. پس از اخراج پروین، طرفداران بازیکنانی که به پروین وفادار بودیم را بیش از همه تشویق می کردند. این برای خیلی ها سنگین بود که چرا ما را تشویق می نمایند. پس از اینکه آری هان سرمربی تیم شد، او سبک تمرینی خودش را داشت و تمرینات به شدت سنگینی را در نظر می گرفت که همین موضوع موجب شد تا بعد از اولین جلسه تمرینی او چند بازیکن را از تیم کنار بگذارد.

ولی آن موقع در تیم ماندنی شدی؟

من در برترین فرم فوتبالی ام قرار داشتم و آری هان نظر مثبتی داشت. در آن مدت از بازیکنانی که علی پروینی بودند تنها من ماندنی شدم. همان سال یکی از بازیکنان قدیمی به کادر فنی اضافه شده بود و طرفداران به خاطر اینکه او به کادر فنی تازه آمده بود، با او به مشکل خوردند. ما 2 ماه سخت برای بازی با استقلال تمرین کردیم و من پیش خودم گفتم که این برترین دربی من خواهد بود. 3 روز قبل از بازی به اردو رفتیم. در آنجا اما اتفاق عجیبی رخ داد. آن فرد که به نظر می رسید، به خاطر تشویق طرفداران با من خصومت شخصی پیدا نموده، در فوتبال درون تیمی من را بازی نداد. او گفت برو کنار زمین برای خودت روپایی بزن.

با این مساله کنار آمدی؟

این رفتار برایم که در برترین فرم خودم قرار داشتم به شدت سنگین تمام شد و پس از تمرین دیگر نتوانستم جلوی خودم را بگیرم. پس از جدال لفظی با این فرد درگیری سنگین فیزیکی هم داشتم و سپس اردو را ترک کردم. 3 روز بعد اما آری هان جلسه ای برگزار کرد و گفت که من به تو نیاز دارم. یادم می آید، حتی یک بازی دفاع چپ بازی کردم. در نهایت به خاطر حضور آن فرد در کادر فنی پرسپولیس از تیم جدا شدم. محمدحسن انصاری فرد خیلی کوشش کرد در تیم بمانم، اما به او گفتم که با حضور این فرد در کادر فنی نمی توانم به کار ادامه بدهم و این برای پرسپولیس هم بهتر است که بروم.

به خاطر آن درگیری پشیمان نیستی؟

جوان بودیم دیگر. واقعا رفتار درستی با من که در برترین شرایط فوتبالی بودم صورت نگرفت. شاید اگر زمان به عقب برمی گشت، آن کار را نمی کردم.

پس از پرسپولیس دیگر نتوانستی درخشان ظاهر شوی؟

آن موقع در مصاحبه با یک خبرنگار گفتم که پیش از این فکر می کردم انسان ها یک بار می میرند اما جدایی از پرسپولیس مرگ زودرسی برایم بود. از طرفی آنقدر به خاطر جدایی از پرسپولیس فشار روی من بود که هنگامی که به راه آهن رفتم در یک سال دوبار مجبور شدم زانویم را عمل کنم.

آن موقع ترس شما از پرواز هم به سوژه جالبی میان پرسپولیسی ها تبدیل شده بود. ماجرا چه بود؟

از پرواز می ترسم. هر چه راه هم بود برای غلبه و درمان این ترس انجام دادم اما نتیجه نگرفتم. چندین بار دکتر رفتم اما نتوانستم بر این ترس غلبه کنم. حتی پس از جدایی از پرسپولیس هیچ گاه سوار هواپیما نشدم. همین موضوع هم از دید من باعث نابودی فوتبالم شد. تمام ایران را با ماشین شخصی خودم می رفتم. در تبریز و یزد هم بازی کردم اما تمام سفرها را با ماشین خودم انجام می دادم. به همین دلیل مسافت تمام شهرهای ایران را با یکدیگر حفظ هستم.

به دربی پیش رو بپردازیم، این بازی از حساسیت زیادی برخورد دار است و دو تیم در کورس قهرمانی قرار دارند

دربی همیشه جذابیت های خاص خودش را دارد، اما این بار این بازی از حساسیت ویژه ای برخوردار است. هر تیمی که در این ملاقات بازنده گردد از کورس قهرمانی عقب می ماند. بر همین اساس اگر دربی مساوی گردد، 2 تیم را از کورس قهرمانی عقب می اندازد و قهرمانی را تقدیم سپاهان می نمایند.

همیشه در چند سال اخیر دو تیم سعی می کردند با احتیاط بازی نمایند اما سال جاری اگر بخواهند احتیاط نمایند، محتمل است قافیه را به سپاهان ببازند.

2 تیم باید احتیاط را کنار بگذارند چرا که مساوی به دردشان نمی خورد و دو دستی قهرمانی را تقدیم سپاهان می نمایند. امیدوارم بازی هجومی و تماشاگرپسندی را در دربی ببینیم. متاسفانه در این مقطع زمانی این 2 تیم به هم خوردند و بازنده دربی شانسی برای قهرمانی ندارد. ان شاالله بازیکنان پرسپولیس بتوانند یک بازی زیبا به نمایش بگذارند. آن ها با بردن مس کرمان شرایط روحی و روانی شان ایده آل است و امیدوارم دست پُر زمین مسابقه را ترک نمایند. خداراشکر برخلاف سال های گذشته که شرایط یکی از این 2 تیم مناسب نبود، اما در این دوره هر 2 تیم شرایط خوبی دارند و بازیکنان از لحاظ روحی و روانی در سطح بالایی قرار دارند. تجربه نشان داده که این بازی با بازی های دیگر فرق می نماید و به شرایط این 2 تیم و جایگاه شان در جدول رده بندی ربطی ندارد.

همیشه می گویند دربی ربطی به شرایط تیم های در جدول ندارد و مربوط به همان روز است

در سال های گذشته رخ داده؛ تیمی که شرایط آرمانی خوبی نداشته، نتیجه بهتری در دربی گرفته است. هر تیمی که باتجربه تر عمل کند و از نظر روحی و روانی آماده باشد برنده دربی می گردد. بعضی از بازیکنان مثل سعید صادقی، دانیال اسماعیلی فر، مرتضی پورعلی گنجی و گئورگی گولسیانی با وجود اینکه در دور رفت لیگ برتر یک بار مقابل استقلال بازی کردند، اما برای نخستین بار است که با حضور تماشاگران در دربی بازی می نمایند. به همین منظور با شرایط حضور طرفداران آشنا نیستند و اولین بار است که دربی با حضور طرفداران را تجربه می نمایند. آن ها باید تمرکز خود را حفظ نموده و از تک موقعیت ها استفاده نمایند.

استقلال در نیم فصل دوم حسابی متحول شده و پرسپولیس هم بعد از چند هفته افت دوباره روی دور برد افتاده است

در حال حاضر پرسپولیس و استقلال هر دو شرایط خوبی دارند. در چند هفته اخیر هافبک ها و مهاجمان پرسپولیس از جمله سعید صادقی، مهدی عبدی، مهدی ترابی و سروش رفیعی عملکرد خوبی داشتند. از آن طرف هم استقلال بازیکنان خوبی دارد و تماشاگرپسند بازی می نماید و بازی های هر 2 تیم پُرگل بوده است.

شما که سابقه بازی در دربی دارید، به بازیکنان پرسپولیس چه توصیه ای می کنید؟

بازیکنان پرسپولیس باید بدانند که 4 فینال را پیش رو دارند و بازی به بازی تا خاتمه رقابت های لیگ برتر حرکت خواهند کرد. ملاقات با استقلال اولین بازی فینال شان است و اگر در هر 4 بازی برنده شوند، شانس قهرمانی شان بیشتر می گردد. پیروزی مقابل استقلال کمتر از قهرمانی نیست و امیدوارم سرخپوشان با ارائه یک بازی تماشایی و دیدنی، عیدی خوبی به طرفداران خود بدهند.