هنوز نمی دانیم این شهر زیرزمینی چیست؟ ، واکنش رئیس پژوهشکده باستان شناسی در خصوص یک شهر زیر زمینی در ایران! - جام پارسی

به گزارش خبرنگاران آنلاین ، کوروش روستایی،در بازدید از شهر زیرزمینی نوش آباد، اظهار کرد: مهم ترین نکته در خصوص هر مجموعه، مستندنگاری آن است. پنج فصل کاوش در شهر زیرزمینی نوش آباد صورت گرفته است، اما اطلاعات واضحی از آن در دسترس نیست و گزارش آن در جایی چاپ نشده است.

وی تاکید نمود: مستندنگاری باعث می گردد که بدانیم چه چیزهایی داریم و این داده ها و فضاها چه ارتباطی باهم دارند. در خصوص شهر زیرزمینی نوش آباد، یک گزارش در مجله های تخصصی باستان شناسی و میراث فرهنگی منتشر نشده است.

رئیس پژوهشکده باستان شناسی، اضافه نمود: باستان شناسی، فقط حفاری و کندن نیست، بلکه یک پیوست و پیشینه فرهنگی نیز همراه خود دارد. هنوز نمی دانیم شهر زیرزمینی نوش آباد چیست؟ آیا نقشه دارد؟ اطلاعات این مجموعه باید در جایی چاپ شده و در دسترس مردم باشد.

روستایی توضیح داد: دغدغه مردم از نظر تئوری درست است و برداشت آب طی زمان، باعث نشست زمین می گردد اما پیشنهاد می کنم که یک گروه زمین شناسی دیگر، شرایط شهر زیرزمینی نوش آباد را کنترل کند تا بدانیم چه باید کرد.

وی تاکید نمود: دغدغه های حفاظتی وجود دارد و کاوش ها باید با حضور تخصص های مختلف به پیش بروند. اگر ورودی نو ایجاد گردد، مقدار رطوبت هم عوض می گردد، اما باید آنالیز گردد چه تاثیری بر دیواره ها دارد؟

روستایی در خصوص درخواست شهرداری برای مجوز ایجاد ورودی سوم شهرزیرزمینی نوش آباد گفت: مجوزها بر اساس یک طرح علمی، منطقی و دقیق صادر می گردد که باید در یک جلسه تخصصی آنالیز گردد.

رئیس پژوهشکده باستان شناسی، اضافه نمود: فصل ششم کاوش بر اساس مجوز موجود، ادامه پیدا کند تا گزارش آن ارائه گردد و بتوانیم بر اساس آن اظهار نظر و تصمیم گیری کنیم. من نماینده یک طیف باستان شناس هستم و اگر بر اساس نظر شخصی خودم نظر بدهم کاری اشتباه نموده ام.

روستایی تاکید نمود: صدور مجوز یک فرایند فنی و تخصصی است و سوال این است که چه ضرورت و فوریتی برای کاوش در ورودی سوم شهرزیرزمینی نوش آباد وجود دارد. برای هر مجوز باید اکثریت شورای پژوهش موافق باشد و عقلانیتی بر آن حاکم باشد.

بعلاوه عباس غمخوار، فعال توریستی گفت: سال هاست که در قالب انجمن دوستداران آثار تاریخی نوش آباد همراه با جمعی از شهروندان به طور داوطلبانه در خدمت شناسایی و حفظ میراث فرهنگی این شهر بوده ایم.

وی اضافه نمود: زمانی به معرفی شهر زیرزمینی نوش آباد پرداختیم که مسئولان میراث فرهنگی کاشان باور نداشتند که اینجا توریست داشته باشد و حتی ما را از اتاق خود بیرون می کردند اما باور داشتیم که آینده کشور به سمت توریستی حرکت خواهد نمود و توریستی می تواند توسعه نوش آباد را نیز رقم بزند.

این فعال توریستی، توضیح داد: جامعه محلی نوش آباد، امروز حفظ و احیای بناهای تاریخی را پذیرفته است و نقد و دغدغه مردم از روی دلسوزی است و نباید از مصاحبه و نقد منصفانه آنها روی برتابیم.

وی تاکید نمود: همه ما علاقه مند به توسعه توریستی نوش آباد هستیم و از آن حمایت می کنیم اما اگر قرار است کاوش در یک اثر تاریخی و ملی انجام گردد باید بر اساس یک طرح کارشناسی و با نظارت متخصصان باشد.

وی گفت: شهر زیرزمینی نوش آباد متعلق به همه ایران است پس با دستان خود آن را نابود نکنید و مجوز تخریب یک دیوار 1500 ساله را ندهیم تا بتوانیم جمعیت توریست بیشتری داشته باشیم.

غمخوار اضافه نمود: تاریخ نوش آباد شاهد است که نیم قرن پیش برای اینکه ورود به مسجد امام علی علیه السلام راحت تر گردد، بعضی از افراد با نیت خیر خود، دو سوم محراب گچبری دوره ایلخانی مسجد را تخریب کردند و امروز این رفتار را با شهر زیرزمینی نداشته باشیم.

وی توضیح داد: پژوهش های زمین شناسی وزارت میراث فرهنگی در سال 97 تاکید می نماید که از ایجاد دسترسی و راه های نو و تغییرات دمایی و فشار در مجموعه شهر زیرزمینی نوش آباد، جلوگیری گردد.

غمخوار گفت: امروز هر تصمیم در خصوص شهر زیرزمینی نوش آباد گرفته می گردد بر اساس کار کارشناسی بوده و انتخاب های سلیقه ای نباشد. اول باید حافظ میراث باشیم بعد برای توریستی پایدار برنامه ریزی کنیم.

مدیر خانه معلم نوش آباد نیز گفت: نوش آباد، شهر کوچکی نیست و بزرگی آن به تمدن سیلک می رسد، فضای باستانی تپه قبرستان نوش آباد پنج هزار سال پیشینه دارد و تپه کهریز آن چهار هزار سال قدمت دارد.

فرامرز ظفرمند اضافه نمود: نوش آباد، به اعتبار اسناد تاریخی، روزگاری نه چندان دور 33 رشته قنات و 33 پارچه آبادی

داشته است که هفت رشته قنات فقط از داخل شهر می گذشته است.

وی با اشاره به ناتمام ماندن موزه نوش آباد توضیح داد: با گذشت دو دهه، موزه نوش آباد هنوز به بهره برداری نرسیده است و در این مدت مسوولان بسیاری، دعوت شده و به طور مقطعی اعتبارهایی اختصاص داده اند اما هنوز نتیجه مطلوبی نداشته است.

مدیر خانه معلم نوش آباد، تاکید نمود: درخواست داریم که راه فعالیت توریستی برای پایگاه میراث فرهنگی و شهرداری نوش آباد هموار گردد، اما حرف های منتقدان را باید بشنوید و یک کارشناس با بیل مکانیکی در بافت تاریخی کار نمی نماید.

ظفرمند گفت: همین مکان شهرداری، قبرستان قدیمی نوش آباد بوده است و دهه 70 آثار تاریخی در آن به دست آمد و اگر هر کس با بیل مکانیکی در گوشه ای از شهر مشغول حفاری گردد چیزی از شهر و تاریخ آن باقی نخواهد ماند.

یک فعال رسانه ای نیز گفت: اختلاف نظر بین فعالیت عمرانی و میراث همواره وجود داشته و طبیعی است و همه افراد حاضر در این نشست هم دغدغه حفظ میراث را دارند و هم در پی توسعه شهر هستند.

مهدی آریا اضافه نمود: شهر زیرزمینی نوش آباد با وجود آنکه ثبت ملی شده است، اما هنوز فرایند ثبت جهانی برای آن اتفاق نیفتاده است و انتظار داریم به عنوان یک شاهکار منحصربه فرد مسئولان میراث فرهنگی، اقدام موثری را عملی نمایند.

وی اضافه نمود: امیدواریم بعد از سفر امروز، بودجه مناسبی به آثار تاریخی نوش آباد و کاوش های شهر زیرزمینی آن اختصاص پیدا کند و همه هزینه ها بر عهده شهرداری و شهروندان نباشد.

این فعال رسانه ای با اشاره به تحریف در اسناد میراث فرهنگی توضیح داد: بعضی از آثار تاریخی که در محدوده جغرافیایی نوش آباد است به نام شهرهای اطراف ثبت می گردد و حذف تاریخ نوش آباد، جایگاهی ندارد.

آریا گفت: بعضی از افراد با نفوذی که دارند کوشش می نمایند که نام تپه کهریز را تغییر داده و به نام شهر دیگری ثبت نمایند یا بعضی مسئولان، شهر ایلخانی نوش آباد را به نام منطقه دیگری معرفی می نمایند و انتظار داریم اجازه ندهند که نام نوش آباد از حافظه تاریخی کشور پاک گردد.

فصل ششم کاوش در شهر زیرزمینی نوش آباد با هدف ایجاد خروجی در کارگاه شماره یک این مکان، در 22 شهریور با مجوز پژوهشکده وزارت میراث فرهنگی به وسیله شهرداری نوش آباد و با نظارت پایگاه پژوهشی میراث فرهنگی نوش آباد شروع شد اما با نقد بعضی از شهروندان و فعالان حوزه توریستی روبرو بود تا آنجا که کوروش روستایی، رئیس پژوهشکده باستان شناسی همراه با 8 نفر از کارشناسان این مرکز به نوش آباد سفر کرد و بعد از آن به پای صحبت منتقدان نشست.

در سفر رئیس پژوهشکده باستان شناسی و هئیت همراه به نوش آباد که در شهرداری نوش آباد انجام شد، هیچ یک از مسئولان میراث فرهنگی استان اصفهان و شهرستان آران و بیدگل حضور نداشتند.