کمپینگ؛ معنای متفاوتی از سفر (بخش دوم) - جام پارسی

نمی توان تعریفی کلی و ثابتی از کمپینگ ارائه داد ولی این تجربه می تواند به طور کامل با فعالیت های شما ترکیب گردد و به همین دلیل ممکن است فردی به زعم خودش در حال کمپ زنی باشد ولی از دید دیگری، شاید اصلا کمپینگ نباشد.

به عنوان مثال در برخی از کشورها برای بچه ها و نوجوانان کمپ های تابستانی برگزار می گردد و امکانات مناسبی نیز در اختیار آن ها قرار می گیرد. ولی نمی توان این عمل را کمپینگ نامید چراکه این تفریح در یم منطقه محصور انجام می گیرد.

با این معنا، شاید زندگی افراد بی خانمان نوعی کمپینگ باشد زیرا آنها در هر مکانی با هر امکاناتی می خوابند و اقامت می کنند. البته آنها عنصر اصلی یعنی طبیعت را در اختیار ندارند. شاید تعریف کلی کمپینگ را بتوان به صورت زیر خلاصه کرد:

سفر به طبیعت بدون استفاده از خانه ای دائمی و برپایی چادر برای اقامت.

تاریخچه کمپینگ

گذشته کمپینگ تفریحی به شخصی به نام توماس هیرام هولدینگ (Thomas Hiram Holding) برمی گردد که برای اولین بار در کشور انگلستان و نزدیک رودخانه تایمز این کار را انجام داد. در سال های 1880 میلادی مردم اشتیاق زیادی به تفریح در رودخانه و قایقرانی داشتند و این اتفاق باعث شد پس از قایقرانی در کنار رودخانه استراحت کنند. این جا بود که برای اولین بار بشر کمپینگ مدرن را تجربه می کرد.

لوازم کمپینگی که آن سال ها مورد استفاده قرار می گرفت بسیار سنگین بودند و برای حمل آن ها باید از اسب، گاری و یا قایق استفاده می شد. اگرچه توماس در انگلستان را پدر کمپینگ مدرن می دانند ولی باید گفت که او سبک عامه پسندی از کمپ زنی را به زندگی انسان ها معرفی نمود.

او از سنین پایین، تجربه سفر به طبیعت را به همراه پدر و مادرش داشت. وی در سال 1901 به همراه چند نفر دوچرخه سوار برای تجربه کمپینگ به کشور ایرلند سفر کرد و به چاپ کتابی با عنوان The Campers Handbook منتهی شد.

فدراسیون بین المللی کمپینگ در سال 1932 تشکیل شد و تا به امروز به فعالیت هایش در زمینه کمپینگ ادامه می دهد. در سال های 1960 کمپ زنی دیگر تبدیل به یکی از تفریحات خانوادگی مردم شمال آمریکا و اروپا شد و از انجام آن بسیار لذت می بردند. کمپ زنی در حال حاضر ابعاد زیادی دارد و تنها محدودیت در جنبه های تفریحی و خانوادگی ندارد.